Alcoholpercentage 13%, prijs €4,99 bij de Nettorama. Bij grenache denkt men vaak aan zwoele warme wijnen en soms zelfs aan zoete dessertwijnen. Die zijn gebaseerd op de grenache noir. Je voelt hem al aankomen, er is ook een grenache blanc en zelfs een grenache gris. De grenache noir wordt in het algemeen geschreven als gewoon grenache. Vandaag trek ik echter een grenache blanc open van de wijngigant Mont Tauch. Meer dan 200 leden heeft deze coöperatie. Loop in Frankrijk een willekeurige supermarkt binnen en er staat altijd wel iets van deze producent. In Nederland zie je ze maar mondjesmaat. Elevé en Fûts de Chêne, oftewel opgevoed in eikenhouten vaten. Licht goud-geel in het glas. Het houtaroma is waarneembaar maar goed verstopt. Zorg dat je de wijn op de juiste temperatuur serveert, in dit geval zeker niet te koud, want dan komen de aroma's en smaken beter tot hun recht. En dan kun je aroma's van tropisch fruit waarnemen, perzik voornamelijk. Klein zoetje in de aanzet, zacht, beetje mollig mondgevoel, weinig zuren ook. Na het doorslikken krijg ik opeens de associatie met Malibu, je weet wel, die rum-kokos drank. Kokos komt namelijk ook in deze wijn een beetje naar voren. Of dat nu door de houtopvoeding komt durf ik niet te zeggen. Dan zou dat duiden op Amerikaans eiken, want daarin zit vaak die smaak, maar het lijkt me erg sterk dat Fransen geen Frans eiken zouden gebruiken. De wijn heeft ook iets noterigs en vooral een bitter. In rode wijn vind ik dat wel aangenaam maar in witte wijn was ik dat nooit eerder zo sterk tegengekomen. Op dag twee en na karafferen is het iets minder geworden, maar wat ik vooral mis zijn de zuren. Dit is een mollige wijn, geen frisse. Misschien dat deze 2009 editie al te lang in het schap heeft gestaan, dat zou kunnen.
Mont Tauch Pays du Torgan IGP Reserve Grenache Blanc 2009
Alcoholpercentage 13%, prijs €4,99 bij de Nettorama. Bij grenache denkt men vaak aan zwoele warme wijnen en soms zelfs aan zoete dessertwijnen. Die zijn gebaseerd op de grenache noir. Je voelt hem al aankomen, er is ook een grenache blanc en zelfs een grenache gris. De grenache noir wordt in het algemeen geschreven als gewoon grenache. Vandaag trek ik echter een grenache blanc open van de wijngigant Mont Tauch. Meer dan 200 leden heeft deze coöperatie. Loop in Frankrijk een willekeurige supermarkt binnen en er staat altijd wel iets van deze producent. In Nederland zie je ze maar mondjesmaat. Elevé en Fûts de Chêne, oftewel opgevoed in eikenhouten vaten. Licht goud-geel in het glas. Het houtaroma is waarneembaar maar goed verstopt. Zorg dat je de wijn op de juiste temperatuur serveert, in dit geval zeker niet te koud, want dan komen de aroma's en smaken beter tot hun recht. En dan kun je aroma's van tropisch fruit waarnemen, perzik voornamelijk. Klein zoetje in de aanzet, zacht, beetje mollig mondgevoel, weinig zuren ook. Na het doorslikken krijg ik opeens de associatie met Malibu, je weet wel, die rum-kokos drank. Kokos komt namelijk ook in deze wijn een beetje naar voren. Of dat nu door de houtopvoeding komt durf ik niet te zeggen. Dan zou dat duiden op Amerikaans eiken, want daarin zit vaak die smaak, maar het lijkt me erg sterk dat Fransen geen Frans eiken zouden gebruiken. De wijn heeft ook iets noterigs en vooral een bitter. In rode wijn vind ik dat wel aangenaam maar in witte wijn was ik dat nooit eerder zo sterk tegengekomen. Op dag twee en na karafferen is het iets minder geworden, maar wat ik vooral mis zijn de zuren. Dit is een mollige wijn, geen frisse. Misschien dat deze 2009 editie al te lang in het schap heeft gestaan, dat zou kunnen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten