Château de l'Horte Carignan vieilles vignes 2009

Alcoholpercentage 12,5%, prijs €4,99 bij de PLUS. Ai caramba, wat een neus! In deze wijn komt de zwoelte je echt tegemoet. Garrigue is een plant die veel in het zuiden van Frankrijk voorkomt en het schijnt dat de geur en smaak hiervan in sommige wijnen terugkomt. Ik durf niet te zeggen of hij ook in deze wijn zit; dan zou ik eerst weer een keertje naar Zuid-Frankrijk moeten om daar te gaan snuffelen. Wat ik wel weet is dat ik mijn neus bijna niet meer uit het glas wil halen, zo lekker ruikt de wijn. Iets teleurstellend is dan ook de smaak. Die komt helaas niet overeen met de verwachting die het aroma bij me had gewekt. De kleur is magenta, de neus vol, warm, zuidelijk en primair. Moeilijk om in de geur al een smaak van een bepaald fruit te ontdekken. Het is alsof je een boeket van heel veel verschillende bloemen door elkaar heen ruikt. De verschillende geuren vermengen zich tot een onbenoembaar geheel. De smaak is iets aan de zure kant, hij is wel "warm". Ik proef kers, een beetje vanille en ook nog een beetje drop. Hij heeft behoorlijk wat tannines. Er zit een bittertje in en hij heeft een iets te korte afdronk. Als deze wijn zo mooi had gesmaakt als dat hij ruikt was hij perfect geweest.

Mont Tauch Pays du Torgan IGP Reserve Grenache Blanc 2009

Alcoholpercentage 13%, prijs €4,99 bij de Nettorama. Bij grenache denkt men vaak aan zwoele warme wijnen en soms zelfs aan zoete dessertwijnen. Die zijn gebaseerd op de grenache noir. Je voelt hem al aankomen, er is ook een grenache blanc en zelfs een grenache gris. De grenache noir wordt in het algemeen geschreven als gewoon grenache. Vandaag trek ik echter een grenache blanc open van de wijngigant Mont Tauch. Meer dan 200 leden heeft deze coöperatie. Loop in Frankrijk een willekeurige supermarkt binnen en er staat altijd wel iets van deze producent. In Nederland zie je ze maar mondjesmaat. Elevé en Fûts de Chêne, oftewel opgevoed in eikenhouten vaten. Licht goud-geel in het glas. Het houtaroma is waarneembaar maar goed verstopt. Zorg dat je de wijn op de juiste temperatuur serveert, in dit geval zeker niet te koud, want dan komen de aroma's en smaken beter tot hun recht. En dan kun je aroma's van tropisch fruit waarnemen, perzik voornamelijk. Klein zoetje in de aanzet, zacht, beetje mollig mondgevoel, weinig zuren ook. Na het doorslikken krijg ik opeens de associatie met Malibu, je weet wel, die rum-kokos drank. Kokos komt namelijk ook in deze wijn een beetje naar voren. Of dat nu door de houtopvoeding komt durf ik niet te zeggen. Dan zou dat duiden op Amerikaans eiken, want daarin zit vaak die smaak, maar het lijkt me erg sterk dat Fransen geen Frans eiken zouden gebruiken. De wijn heeft ook iets noterigs en vooral een bitter. In rode wijn vind ik dat wel aangenaam maar in witte wijn was ik dat nooit eerder zo sterk tegengekomen. Op dag twee en na karafferen is het iets minder geworden, maar wat ik vooral mis zijn de zuren. Dit is een mollige wijn, geen frisse. Misschien dat deze 2009 editie al te lang in het schap heeft gestaan, dat zou kunnen.

Gaston Phébus Madiran AOC 2004

Alcoholpercentage 13%, prijs €4,70 bij de Makro. Ik realiseer me terwijl ik dit schrijf dat dit pas m'n eerste tannat wijn is. Kan ik weer een druivenras afstrepen. In deze wijn zijn z'n kenmerken wel heel moeilijk te benoemen echter. Het is een 2004, maar totaal geen ouderdomsverschijnselen, donkerrode kleur. Allereerst komt de geur van de houtrijping naar voren, na het walsen verandert die in een subtiele vanillegeur en -smaak. De tannines waarvoor ik altijd gewaarschuwd word bij tannat vallen reuze mee. Ze zijn er wel maar lang niet zo stroef als ik had verwacht. Er zit een lekker bittertje in. Enorm fris is de wijn ook nog, stophoest zit er weer eens in. Ik mis echter het fruit. Wat ik wel proef is roest, jodium en bloed! Alsof ik een gutsende wond bij mezelf zit uit te zuigen. Het zijn geen vieze smaken echter, ze blijven alleen erg lang in m'n keelholte hangen. Zou het misschien kunnen dat deze wijn een redelijk hoog ijzer-gehalte heeft? Op grond van deze wijn kan ik nog niet veel algemeens zeggen over de tannat. Misschien dat de wijn morgen beter is, misschien moet ik er gewoon nog wat meer proberen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Comte de Brismand Champagne Brut Reserve

Alcoholpercentage 12%, prijs €12,49 bij de LIDL. Druivenrassen: chardonnay, pinot meunier, pinot noir, verhoudingen niet vermeld. Heb ik iets te vieren? Nee, niet echt. Toch een Champagne opengetrokken vandaag zonder feestelijke reden. Gewoon omdat hij op moet. Rosé en sprankelwijnen moet je jong drinken en niet bewaren. Bij het inschenken veel kleine bubbels en de mousse verdwijnt pas na lange tijd. Hij blijft ook mooi borrelen en doorschuimen. Ik ruik een zoetje, ik hou het op honing, en appeltjes, groene appeltjes, maar ook iets zoetere. Ook ruik ik gewoon simpel witte druiven. Er zijn goede, frisse, hoge zuren aanwezig, en hij is behoorlijk mondwaterend. Er is ook iets noterigs, misschien walnoot, en de vergelijking met Chablis is snel gemaakt. Iets mineraligs, krijterigs. Voor mijn eerste, echte Champagne die ik proef, die bovendien niet in een al te dure prijsklasse valt, ben ik over deze uiterst tevreden.

Villa Puccini Toscana 2005

Alcoholpercentage 12,5%, prijs €6,49 bij de Golff. Druivenrassen: sangiovese 90% en merlot 10%. Laatst was ik op een proeverij waar op één tafel voornamelijk rode wijnen stonden, die vervaardigd waren met of van de sangiovese druif. Het enorme tanninegehalte viel me op, en dat schijnt typerend te zijn voor de wijnen van deze druif. Meng hem met de wat mildere merlot, wat veel gedaan wordt, en de wijnen worden wat zachter. Deze heeft ook nog eens houtrijping gehad. Vóór het walsen rook ik nog een primair aroma, na het walsen rook ik voornamelijk hout. In smaak had de houttoon gelukkig niet de overhand. Ik proefde een klein zoetje, de tannines waren zacht en de wijn was nog behoorlijk fris. Er zat echter geen goede balans in de wijn en van alle houtgerijpte wijnen die ik inmiddels heb geproefd, was dit er weer eens eentje van het type dertien in een dozijn.

Canaletto Trentino DOC Müller Thurgau 2007

Alcoholpercentage 12%, prijs €4,99 bij de Emté. De müller thurgau is een druivenras ontwikkeld door Dr. Müller die in het Zwiterse kanton Thurgau was geboren, vandaar de naam. Het is een kruising tussen de riesling en de sylvaner. En kennelijk maken ze er in het uiterste noorden van Italië ook wijn van. Eventjes lijkt het alsof deze houtrijping heeft gehad, maar daarvan is geen melding op het etiket. In eerste instantie krijg in indrukken die sterk op die van chardonnay lijken: een botertje, wat citroen en een heel klein zoetje. Of het nu komt omdat dit een wijn is uit 2007 of omdat het de karakteristieken van de müller thurgau zijn, durf ik nog niet te zeggen, maar het smaakt als een volwassen wijn. Ook komt de smaak van iets benzine-achtigs door. De kleur is uiteraard iets donkerder dan die van een jonge wijn, maar de nog sterk aanwezige zuren doen absoluut niet vermoeden met een wat oudere wijn te maken te hebben. Wanneer de wijn langer in contact met zuurstof is geweest, lijken de zoete elementen wat beter naar voren te komen: appel en meloen. Ik was bang dat deze wijn zijn frisheid verloren zou hebben, maar daar was geen sprake van. Een heerlijk volwassen en complexe wijn, ik wist niet eens dat dat ook mogelijk is bij wit.

Araldica Moscato d'Asti DOCG 2010

Alcoholpercentage 5%, prijs €4,99 bij de Dirk van den Broek. Is het een sprankelwijn of is het een stille witte wijn? Voor een sprankelwijn vond ik hem net te weinig bubbels hebben, dus heb ik hem onder wit gerubriceerd. Er waren wel mousse en bubbels, maar die verdwenen wel heel erg snel. Ik schonk hem bij een ijsdessert omdat ik weet dat het een zoete wijn betrof. En zoet was hij! Vrij log ook, alsof je perziksiroop aan het drinken bent. Deze wijn mist zuren. Je kunt dat opvangen door hem bijvoorbeeld bij citroenijs te serveren waarbij het zuur van het ijs dan de wijn completeert. Een vruchtensorbet of framboosijs zal ook werken. In de afdronk een heel subtiel bittertje van sinaasappelschil.

Stellenbosch Welmoed Cabernet Sauvignon 2009

Alcoholpercentage 14%, prijs €4,99 bij de AH. Ik had zo m'n reserveringen bij deze wijn. Nieuwe Wereld, supermarkt tot 5 euro, houttoevoeging? Eens kijken of mijn vooroordeel weggenomen kan worden. Het typische aroma van cederhout (sigarenkistje) is aanwezig, ook is daar iets van potloodslijpsel. Een lichte kruidigheid; rozemarijn. Ook in smaak komt het potloodslijpsel terug, iets wat ik eerder bij cabernet franc verwacht. Laag in de tannines, ook laag in het fruit echter. Beetje zwarte bessen maar de kruidigheid wint het van de fruitigheid. Er is wel een mooie zuurgraad, het is geen vervelend glas wijn. De balans slaat in mijn beleving echter iets te veel door naar de kruidigheid. Lengte van de afdronk krijgt een 2 op een schaal van 5. Het is een sappig glas en dat viel me alles mee.

Pian d'Or Cortese Piemonte DOC 2009

Alcoholpercentage 12%, prijs €4,79 bij de JUMBO. Deze wijn komt uit de Piemonte. Licht stro-geel in het glas. Op de stille spiegel iets licht noterigs. Na het walsen blijft dat aroma vrij sterk aanwezig. Ook in smaak komt dit weer terug. Ondanks dat het hier al een exemplaar uit 2009 betreft zijn er toch nog voldoende zuren aanwezig, lichte tinteling ook op m'n tandvlees. Er zit een klein bittertje in, niet storend. Bij een Rambol kaasje met walnoot zal deze wijn best wel passen, schat ik zo in. Het is geen maaltijdwijn maar gewoon lekker om mee te borrelen.

Marlborough Spy Mountain Sauvignon Blanc 2010

Alcoholpercentage 13%, prijs €3,99 bij de ALDI. Bij het eerste voorzichtige snufje nog voor het walsen stuift het aroma al m'n neusgaten in. En dan was de wijn in eerste instantie nog veel te koud geserveerd ook. Wat gelijk omhoog kwam was de geur van maïs en asperges, vooral asperges. Geen geur van buxus hierin, wel andere "groene" aroma's. Heel anders dan Oude Wereld wijnen van dit druivenras, maar wel heel erg lekker. Elke proefronde moest ik lachen bij het aroma van deze wijn. Zo overduidelijk asperges en zo stuivend ook. In de smaak komen de asperges ook terug. In eerste instantie lijken de zuren nog mee te vallen, maar tijdens de lange afdronk komen ze opeens flink aan de binnenkant van je mond trekken. Deze fles ging verspreid over vier dagen, helemaal leeg. De open fles gewoon in de koeling en op dag vier was hij nog even goed en lekker als op dag één. Een ongelofelijk verrassende wijn.

Hardy's Crest 2008 cabernet-shiraz-merlot

Alcoholpercentage 14%, prijs €7,99 bij de AH. Druivenrassen cabernet sauvignon 47%, shiraz (syrah) 41% en merlot 12%. De gisting heeft in roestvrij stalen tanks plaatsgevonden en het rijpen deels in oude, deels in nieuwe eikenhouten vaten. Gelukkig is er een duidelijk primair aroma aanwezig, naast de geur van hout en die van de malolactische gisting. De wijn zelf smaakt heel zacht, vrijwel geen tannines. Ik proef een zoetje, een kruidje en een subtiel bittertje, maar over het algemeen heeft hij een dunne body en een korte afdronk.

Candido Salice Salentino DOC Rosso Riserva 2005

Alcoholpercentage 13%, prijs €4,99 bij de grotere AH vestigingen. Druivenrassen alsmede verhoudingen zijn niet op het etiket vermeld maar aangezien het een Salice Salentino is kan ik er bijna zeker van uitgaan dat het hier een blend betreft van de rassen negroamaro en malvasia nera. Italiaanse wijnen staan erom bekend dat ze eerder wat oxidatieve kenmerken vertonen bij ouderdom en ook in dit geval is de kleur helder rood met een oranje, bijna terra cotta gekleurde rand. Hij komt uit 2005 en heeft hout gezien, dat laatste is gelijk merkbaar nog voordat ik wals. De eerste slok onthult een frisse aanzet, nauwelijks tannines, smaakintensiteit is niet zo hoog, hij lijkt vrij licht te zijn. Deze wijn moet je echt wel karafferen want pas na een kwartiertje komt het fruit door het hout heen zetten. Vers rood fruit, aardbei, kersen en bessen. Mooie zuurgraad, nauwelijks restzoet, maar gortdroog is deze nu ook weer niet, lekker sappig. Een ontzettend lange afdronk, ruim over de 10 seconden. Na even "afkoelen" blijkt het hout mooi te integreren in de wijn en blijft er naast een beetje vanille alleen nog fruitigheid over. Wauw! Serveer dit in een restaurant en je kunt er gerust 5 euro per glas voor vragen. Bourgondisch mooi zou ik hem willen noemen!

Château la Baronnie Montagne Saint-Emilion 2009

Alcoholpercentage 13,5%, prijs €4,99 bij de ALDI. Druivenrassen: merlot 75%, cabernet sauvignon 15% en cabernet franc 10%. In het glas diep, donker paars. Vrij fruitig op de eerste neus. Na het walsen komt een enorme kracht en kruidigheid omhoog, een beetje basilicum ruik ik en ook nog kers. Hij is erg fris, redelijk scherp, peperig, een behoorlijk bitter zit er in, rode bessen, beetje dun, korte afdronk, redelijk hoog in het zuur. Al deze elementen proef ik los, ze zijn nog niet met elkaar verweven. Dat vertelt mij dat ik de wijn te vroeg heb geopend, de wijn vormt als het ware nog geen mooi geheel. Da's jammer want volgens mij zit er wel potentie in. Natuurlijk niet zoveel als een beroemde Bordeaux wijn die voor veel geld met China wordt verhandeld, maar zijn prijsklasse in ogenschouw nemend.

El Arbol Valle Central Cabernet Sauvignon 2009

Alcoholpercentage 13%, prijs €2,89 bij de ALDI. In het aroma komt de geur van cederhout naar voren: typisch voor een cabernet sauvignon. Oppassen dat je het bij een blinde proeverij niet verwart met houtopvoeding, want het lijkt er heel erg op. Tevens meen ik een bittertje te kunnen ruiken. Er is iemand die zegt dat je de basissmaken niet kunt ruiken. Zout, zuur, zoet, bitter en dan zijn daar ook nog umamie en vet. Daar zal hij waarschijnlijk wel gelijk in hebben. Maar wat ik ermee bedoel, is dat ik de typische geur ruik van een wijn, waarvan ik weet dat deze een bittertje in de afdronk heeft. En ik blijk nog gelijk te hebben ook, want beide door mij waargenomen aroma's komen ook in de smaak terug. Tevens is daar de primaire smaak van gekneusde blauwe druiven. Het is een sappig wijntje, waarbij mijn speekselklieren werden geprikkeld en een volgende slok snel is genomen. Niet zozeer een maaltijdwijn, maar lekker voor tussendoor.

French Rebel Bordeaux Merlot 2009

Alcoholpercentage 13,5%, prijs €3,49 bij de ALDI. Mooie magenta kleur. Het lijkt of hij zoet ruikt: ik ruik cassis, jam en vanillesuiker. Ik verwacht dan ook een zoetje, minimaal in de aanzet, maar die blijft uit. Tannines zijn er vrijwel niet. Hij is fruitig, maar nog voordat ik kan proeven waarnaar hij smaakt, valt hij gelijk dood in mijn mond. Nog een slok: hetzelfde effect. Niets, maar dan ook niets blijft er in je mond hangen. Alsof je een doodgeslagen, warm biertje zit te drinken. Letterlijk bijna zakt hij onderuit. Aan mijn gehemelte blijft niets plakken, aan de zijkanten van de binnenkant van mijn mond niets en de enige reden waarom ik wel nog beneden iets proef, is omdat ik de slok nog in mijn mond heb zitten. Zodra ik doorslik of uitspuug, is alles gelijk verdwenen. Totaal geen afdronk en laten we het woord complex maar helemaal niet in de mond nemen. Dun, ongelooflijk dun, alsof je water met een drupje frambozensiroop zit te drinken. Geschikt voor het bereiden van gerechten, coq au vin bijvoorbeeld, niet bedoeld voor consumptie. Geloof me, niet doen!

Berberana Red Dragon Tempranillo 2009

Alcoholpercentage 13,5%, prijs €4,99 bij de AH, regelmatig in de bonus. Wat me opvalt is dat deze wijn elk jaar weer verandert, sterk verandert in mijn beleving. Kon je bij de 2007 editie het fruit bijna niet meer proeven door de overheersende aanwezigheid van de houtopvoeding, was dat bij de 2008 editie veel beter in balans, is nu bij deze 2009 editie het hout heel ver te zoeken. Misschien stellen ze de lengte van de houtopvoeding elk jaar naar beneden bij; de vraag bij de consument naar fruitige wijnen stijgt immers nog steeds. Dan mag de consument zich nu wel in de handen wrijven, want het is één en al fruit wat de klok slaat. Bij het inschenken valt al gelijk de magenta kleur op. Voordat ik wals ruik ik alleen nog maar primair aroma. Na het walsen ruik ik even de malolactische gisting, daarna neemt het fruit het over: kers, pruim en ook weer gewoon gekneusde druiven. Ondanks dat het alcoholpercentage hetzelfde is gebleven als de 2008 editie, lijkt de wijn toch lichter over te komen en hij is ietwat branderig op de tongtip. Tannines zijn aanwezig, maar rond. Een subtiel bittertje presenteert zich nog lang na de afdronk achter op de tong. Je moet het hout echt heel goed zoeken want het verstopt zich maar met vlagen komt er een kleine hint van vanille door. Wanneer je de wijn wilt opleggen, schat ik dat het hout en daarmee toch ook de balans, zich in 2013 beter zal presenteren.

Lagunilla Vega del Rey Tempranillo 2009

Alcoholpercentage 13%, prijs €4,99 bij de C1000, let op voor aanbiedingen, soms twee voor de prijs van één. Heldere kersrode kleur. Voor het walsen ruik ik een kleine hint van hout en de malolactische gisting. Na het walsen is het voornamelijk rood fruit wat ik ruik. Klein zoetje in de aanzet. Redelijk laag in de tannines. Vanilletonen van het hout proef ik nu. Smaken van vers rood fruit, rode bessen vooral. Hij is redelijk scherp, zeker geen allemansvriend. En hij vraagt om vlees; een gegrilde, malse Argentijnse steak ofzo, een beetje rood nog van binnen. Flink gekruid want ook in de wijn zit wat kruidigheid.