Château de l'Horte Carignan vieilles vignes 2009

Alcoholpercentage 12,5%, prijs €4,99 bij de PLUS. Ai caramba, wat een neus! In deze wijn komt de zwoelte je echt tegemoet. Garrigue is een plant die veel in het zuiden van Frankrijk voorkomt en het schijnt dat de geur en smaak hiervan in sommige wijnen terugkomt. Ik durf niet te zeggen of hij ook in deze wijn zit; dan zou ik eerst weer een keertje naar Zuid-Frankrijk moeten om daar te gaan snuffelen. Wat ik wel weet is dat ik mijn neus bijna niet meer uit het glas wil halen, zo lekker ruikt de wijn. Iets teleurstellend is dan ook de smaak. Die komt helaas niet overeen met de verwachting die het aroma bij me had gewekt. De kleur is magenta, de neus vol, warm, zuidelijk en primair. Moeilijk om in de geur al een smaak van een bepaald fruit te ontdekken. Het is alsof je een boeket van heel veel verschillende bloemen door elkaar heen ruikt. De verschillende geuren vermengen zich tot een onbenoembaar geheel. De smaak is iets aan de zure kant, hij is wel "warm". Ik proef kers, een beetje vanille en ook nog een beetje drop. Hij heeft behoorlijk wat tannines. Er zit een bittertje in en hij heeft een iets te korte afdronk. Als deze wijn zo mooi had gesmaakt als dat hij ruikt was hij perfect geweest.

Mont Tauch Pays du Torgan IGP Reserve Grenache Blanc 2009

Alcoholpercentage 13%, prijs €4,99 bij de Nettorama. Bij grenache denkt men vaak aan zwoele warme wijnen en soms zelfs aan zoete dessertwijnen. Die zijn gebaseerd op de grenache noir. Je voelt hem al aankomen, er is ook een grenache blanc en zelfs een grenache gris. De grenache noir wordt in het algemeen geschreven als gewoon grenache. Vandaag trek ik echter een grenache blanc open van de wijngigant Mont Tauch. Meer dan 200 leden heeft deze coöperatie. Loop in Frankrijk een willekeurige supermarkt binnen en er staat altijd wel iets van deze producent. In Nederland zie je ze maar mondjesmaat. Elevé en Fûts de Chêne, oftewel opgevoed in eikenhouten vaten. Licht goud-geel in het glas. Het houtaroma is waarneembaar maar goed verstopt. Zorg dat je de wijn op de juiste temperatuur serveert, in dit geval zeker niet te koud, want dan komen de aroma's en smaken beter tot hun recht. En dan kun je aroma's van tropisch fruit waarnemen, perzik voornamelijk. Klein zoetje in de aanzet, zacht, beetje mollig mondgevoel, weinig zuren ook. Na het doorslikken krijg ik opeens de associatie met Malibu, je weet wel, die rum-kokos drank. Kokos komt namelijk ook in deze wijn een beetje naar voren. Of dat nu door de houtopvoeding komt durf ik niet te zeggen. Dan zou dat duiden op Amerikaans eiken, want daarin zit vaak die smaak, maar het lijkt me erg sterk dat Fransen geen Frans eiken zouden gebruiken. De wijn heeft ook iets noterigs en vooral een bitter. In rode wijn vind ik dat wel aangenaam maar in witte wijn was ik dat nooit eerder zo sterk tegengekomen. Op dag twee en na karafferen is het iets minder geworden, maar wat ik vooral mis zijn de zuren. Dit is een mollige wijn, geen frisse. Misschien dat deze 2009 editie al te lang in het schap heeft gestaan, dat zou kunnen.

Gaston Phébus Madiran AOC 2004

Alcoholpercentage 13%, prijs €4,70 bij de Makro. Ik realiseer me terwijl ik dit schrijf dat dit pas m'n eerste tannat wijn is. Kan ik weer een druivenras afstrepen. In deze wijn zijn z'n kenmerken wel heel moeilijk te benoemen echter. Het is een 2004, maar totaal geen ouderdomsverschijnselen, donkerrode kleur. Allereerst komt de geur van de houtrijping naar voren, na het walsen verandert die in een subtiele vanillegeur en -smaak. De tannines waarvoor ik altijd gewaarschuwd word bij tannat vallen reuze mee. Ze zijn er wel maar lang niet zo stroef als ik had verwacht. Er zit een lekker bittertje in. Enorm fris is de wijn ook nog, stophoest zit er weer eens in. Ik mis echter het fruit. Wat ik wel proef is roest, jodium en bloed! Alsof ik een gutsende wond bij mezelf zit uit te zuigen. Het zijn geen vieze smaken echter, ze blijven alleen erg lang in m'n keelholte hangen. Zou het misschien kunnen dat deze wijn een redelijk hoog ijzer-gehalte heeft? Op grond van deze wijn kan ik nog niet veel algemeens zeggen over de tannat. Misschien dat de wijn morgen beter is, misschien moet ik er gewoon nog wat meer proberen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Comte de Brismand Champagne Brut Reserve

Alcoholpercentage 12%, prijs €12,49 bij de LIDL. Druivenrassen: chardonnay, pinot meunier, pinot noir, verhoudingen niet vermeld. Heb ik iets te vieren? Nee, niet echt. Toch een Champagne opengetrokken vandaag zonder feestelijke reden. Gewoon omdat hij op moet. Rosé en sprankelwijnen moet je jong drinken en niet bewaren. Bij het inschenken veel kleine bubbels en de mousse verdwijnt pas na lange tijd. Hij blijft ook mooi borrelen en doorschuimen. Ik ruik een zoetje, ik hou het op honing, en appeltjes, groene appeltjes, maar ook iets zoetere. Ook ruik ik gewoon simpel witte druiven. Er zijn goede, frisse, hoge zuren aanwezig, en hij is behoorlijk mondwaterend. Er is ook iets noterigs, misschien walnoot, en de vergelijking met Chablis is snel gemaakt. Iets mineraligs, krijterigs. Voor mijn eerste, echte Champagne die ik proef, die bovendien niet in een al te dure prijsklasse valt, ben ik over deze uiterst tevreden.